Oyun Terapisi, çocukların duygularını, düşüncelerini ve deneyimlerini oyun yoluyla ifade etmelerine olanak tanıyan, psikoloji temelli bir terapi yöntemidir. Çocuklar, genellikle sözel iletişimde yetişkinler kadar yetkin olmadıkları için duygularını ve yaşadıkları zorlukları doğrudan ifade etmekte zorlanabilirler. Oyun, çocukların doğal bir iletişim aracı olarak kullanılır ve terapist, çocuğun oyun sırasında sergilediği davranışları, sembolleri ve temaları gözlemleyerek onların iç dünyasını anlamaya çalışır. Bu yöntem, özellikle 3-12 yaş arası çocuklar için etkili olup, travma, kaygı, öfke kontrolü, aile içi sorunlar veya sosyal uyum gibi konularda destek sağlamak amacıyla kullanılır.

Oyun terapisi, çocuğun güvenli ve destekleyici bir ortamda kendini ifade etmesine olanak tanır. Terapist, oyuncaklar, sanat malzemeleri, kuklalar veya hikâye anlatımı gibi araçlar kullanarak çocuğun duygusal dünyasına erişir. Bu süreçte, çocuğun kendi hızında ilerlemesine izin verilir ve terapist, yargılamadan, çocuğun duygularını ve deneyimlerini kabul ederek bir bağ kurar. Oyun terapisi, hem bireysel hem de grup formatında uygulanabilir ve genellikle ebeveynlerle iş birliği içinde yürütülür.

Amaçları:

• Duygusal İfade: Çocukların bastırılmış duygularını güvenli bir şekilde ifade etmelerine yardımcı olmak.

• Sorun Çözme: Davranışsal veya duygusal problemleri anlamak ve bunlarla başa çıkma becerilerini geliştirmek.

• Özsaygı ve Güven: Çocuğun kendine güvenini ve özsaygısını artırmak.

• Sosyal Beceriler: Sosyal etkileşimleri ve iletişim becerilerini güçlendirmek.

• Travma ve Stresle Başa Çıkma: Zorlayıcı yaşam olaylarının etkilerini azaltmak ve iyileşmeyi desteklemek.